JEZU, DLACZEGO? MY, DZIECI, NA DRODZE KRZYŻOWEJ - BRAT TADEUSZ RUCIŃSKI FSC - JAGOOPEPPERMINT

Od czwartku, 2 marca, wydawnictwo Edycja Świętego Pawła ruszy z rekolekcjami dla dzieci, których celem jest przygotowanie najmłodszych do Świąt Wielkanocnych. Wszystko po to, aby w pełni mogły przeżyć i w zrozumiały dla nich sposób rozważać tajemnice Zmartwychwstania Pańskiego. Rekolekcje te powstały w oparciu o książkę Jezu, dlaczego? My, dzieci, na Drodze krzyżowej, autorstwa brata Tadeusza Rucińskiego FSC, znanego i lubianego twórcę książek dla dzieci. Dzięki niej dzieci mają szansę lepiej zrozumieć Mękę Pańską, wyobrazić sobie ostatnie chwile z życia Pana Jezusa ale także pojąć miłość, dla której został ukrzyżowany. Wędrówka z Jezusem na Golgotę nie kończy się złożeniem Jego ciała do grobu. Zarówno dzieci, jak i my, dorośli, kontynuujemy rozmowę z Odkupicielem, najlepszym Przyjacielem, tym, który Zmartwychwstał i pozostał z nami na zawsze podczas osobistego spotkania na modlitwie. Dorośli taką osobistą relację często przeżywają w ciszy własnego serca, a dzieci zwykle dzielą się swoimi rozmyślaniami właśnie z nimi. Tym, co postanowili podczas Drogi Krzyżowej, co z niej zrozumieli, co ich zastanawia. Wymaga to od nas mądrego dialogu, bo jak bez niego nauczyć dziecko rozmowy z Jezusem? Poznajcie książkę, która jest w tym bardzo pomocna.

We wstępie książki możemy przeczytać:

"Rozpoczynam tę Drogę Krzyżową i chodzę od tacji do stacji - od obrazu do obrazu. Oglądam dokładnie każdy z nich i dziwię się: dlaczego na żadnym nie ma ani jednego dziecka? Tylko sami dorośli! (...) To niemożliwe! Musiały być, bo przecież chodziły za Jezusem całymi gromadami, aż uczniowe je odpędzali. (...) One musiały być bliziutko, tylko wtedy nikt na nie nie patrzył. A one widziały wszystko" (s. 5).

Słowa te zachęcają do tego, by rozpalić w sercu dziecka pragnienie, by poszły śladami Jezusa - i tych dzieci, które były wtedy blisko. Przez piętaście stacji śledzimy, jak różne dzieci towarzyszą Chrystusowi w drodze na Golgotę. Raz jest to Jakubek, który podał miskę z wodą Piłatowi, bo myślał, że obmyje nią stopy Jezusa, a on po prostu - umył swoje ręce. Innym razem to zdezorientowana dziewczynka, Talita, która nie miała na początku pojęcia, kogo prowadzi tłum. A prowadził Tego, który kiedyś ją uzdrowił. Przy kolejnej stacji poznajemy siostrę Weroniki, Deborkę, która obserwuje, jak jej siostra podaje Jezusowi bieluchną chustkę, by otarł swoją strudzoną twarz, a przecież nigdy nie chciała jej ubrudzić.

Książka pokazuje dzieci z perspektywy obserwatorów, będących bardzo blisko Jezusa podczas Jego Drogi Krzyżowej. Są oni bardzo uważni, empatyczni, przejęci. Wśród krótkich tekstów możemy przeczytać dokładne opisy tego, jaki obraz widzą oraz tego, co dokładnie czują. A widzieli, że Jezus wyglądał żałośnie, upadał na swoje zakrwawione kolana, miał całą twarz z krwi, dźwigał krzyż i mimo, że mógłby uciec - został. Czuli jak serce im ściska, płakali, czuli wstyd, ból, pragnęli jakoś Mu pomóc.

I tu przypominają mi się słowa Jezusa z Ewangelii według św. Mateusza:

"Zapewniam was: Jeśli się nie zmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego"
(Mt 18,3)

Każda stacja, oprócz krótkich rozważań, opatrzona została także subtelnymi ilustracjami, które na pewno pozwalają dziecku wyobrazić sobie opisywane sceny. Ich autorką jest współpracująca z wieloma wydawnictwami Anna Sędziwy, mieszkanka Krakowa. Na jej stronie możemy przeczytać piękne zdanie:

"Ilustracje to pomost, łączący nas z dzieciństwem, także własnym. To więcej, niż można sobie wyobrazić - zwłaszcza w takich czasach jak nasze..."

Myślę, że te słowa mogą skłonić do refleksji przeglądając książki dla dzieci. Szczególnie jednak patrząc na publikację tutaj opisywaną, która właśnie ma być takim pomostem między młodym czytelnikiem, a wędrówką Jezusa na Golgotę.

To, co szczególnie ujmuje mnie w tej wyjątkowej książce, jako osobie dorosłej, mamie dwójki maluchów, to możliwość poznania różnych dzieci - o innych doświadczeniach, wrażliwości, wieku - których przeżywanie wiary możemy obserwować wraz z każdą stacją Drogi Krzyżowej. A ponieważ oni są narratorami dokładnie dowiadujemy się, jakie emocje wzbudza w nich bliskość Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela i Odkupiciela. To pokazuje młodym czytelnikom różne perspektywy, przykłady, historie.

Na końcu publikacji jest jeszcze miejsce na zapisanie osobistej modlitwy dziecka do Jezusa Ukrzyżowanego. Być może na końcu rekolekcji, które prowadzone będą na kanałach społecznościowych wydawnictwa, nasze pociechy zapragną zostawić tam kilka swoich myśli - samodzielnie lub z pomocą rodzica.

Jeśli jeszcze zatem nie posiadacie książki, która w mądry sposób - poprzez swoje rozważania, ilustracje, opowieści - przygotuje wasze dzieci do świąt Wielkanocnych, ta publikacja jest godna uwagi.

Zostawiam także linki do kanałów społecznościowych Edycji Świętego Pawła, które polecam śledzić, aby być na bieżąco z materiałami związanymi z rekolekcjami dla dzieci (i nie tylko): Facebook, YouTube.