30 gru 2020

CZŁOWIEK - KS. ARKADIUSZ PAŚNIK

Czy zastanawialiście się kiedyś czym jest ludzka natura? Jak ją właściwie zdefiniować, opisać? Czy w ogóle da się napisać jedną konkretną definicję i przypasować pod każdego człowieka? Bo przecież każdy z nas jest inny, nie ma na świecie dwóch takich samych ludzi, chociaż spotykamy w swoim życiu tak zwane bratnie dusze. Nasza natura opiera się na tym, co wrodzone, ale też na tym, co nabyte. Początkowo mieliśmy być doskonali, idealnie stworzeni, bo przecież przez samego Boga i na Jego podobieństwo. Natomiast grzech, jaki spadł na całą ludzkość przez Adama i Ewę zburzył jakby obraz naszej doskonałości, a grzeszność wpisał w naturę ludzką właśnie. A ta jest wciąż nie do końca odkryta, poznawanie jej to podróż w nieznane. Ale przecież tak bardzo lubimy odkrywać, tak kochamy podróżować i poznawać to, co nowe i jeszcze niezbadane. Ks. Arkadiusz Paśnik w książce Człowiek zaprasza nas na wyprawę w głąb ludzkiej natury. Zachęca także do szukania odpowiedzi na pytanie "Kim jest człowiek?" w słowie Bożym. Tylko takie szersze spojrzenie pozwoli nam odsłonić prawdę nie tylko o nas samych, ale przede wszystkim o człowieku - Jezusie.


Książka Człowiek to zbiór dwunastu historii osób, którzy mierzą się z różnymi problemami. I chociaż opowieści dotyczą zupełnie nieznanych sobie ludzi, to tak naprawdę wiele ich łączy. Chociażby przychodzi im się zmierzyć z podobnymi emocjami, rozterkami, dylematami, decyzjami. Każdy z nich niesie swój krzyż, szuka odpowiedzi na nurtujące go pytania. Poszukuje, bada siebie i swoje granice. Na pewno też doskonale znasz smak takiego rozpoznania swoich zachowań przy podejmowaniu trudnych decyzji. Czym się wtedy kierujesz? Dobrem własnym, a może pragniesz uszczęśliwić wszystkich tylko nie siebie, tak jak młodzieniec z drugiego opowiadania z książki Człowiek:

"(...) boję się opinii publicznej. Myślę, że ktoś, kto nie ma tak jak ja, nie potrafi zrozumieć. Mój kręgosłup moralny nie pozwala mi na to, abym żył tak, jak czuję" (s. 30).

Najbardziej w pamięci utkwiły mi historie o bezdomnym mężczyźnie, który nie mógł pogodzić się z nagłą śmiercią swojej żony, o zakonnicy, która pragnęła lepszych relacji międzyludzkich, o kleryku, który, jak się okazało, nie miał powołania, ale bał się reakcji swojej mamy na wieść, że odchodzi z seminarium. Każdy z tych bohaterów zgubił swoje szczęście, walczy z własnym sumieniem, rozterkami, wątpliwościami. Z tym, co podpowiada mu instynkt, natura, serce, a tym, co powiedzą ludzie, jak skomentują nasz wybór. A przecież Bóg widzi, czuwa, zsyła nam dobre anioły na pomoc. Pytanie, czy my z tej pomocy chcemy skorzystać, czy wierzymy na tyle, aby widzieć szerzej?


Historie rozpoczynają się cytatami Victora Frankla, austriackiego psychologa, psychoterapeuty, więźnia obozów koncentracyjnych. Warto dodać, że każda z tych opowieści jest jakby niedokończona. Pozostaje na dłużej w wyobraźni czytelnika, skłaniając do przemyśleń, refleksji, zachęcając tym samym do zmian w swoim życiu. Dla mnie zakończenie danej historii może być zupełnie inne jak twoje. Ciekawe, inspirujące, twórcze i niebanalne.


Warto przeczytać, chociażby dla stworzenia własnego rachunku sumienia. Taki przegląd naszych emocji, zachowań, wrażliwości duchowej jest nam od czasu do czasu bardzo potrzebny. Nie chciałabym wypowiadać zdania "nowy rok, nowa ja", bo od dłuższego czasu już uważam, że każdy znas powinien przyjmować swoje ułomności z podniesionym czołem, ale praca nad sobą jest możliwa w każdym wieku i o każdej porze roku. Daj się poznać. Zapragnij poznać człowieka - Jezusa. Pogódź się z tym, że jesteś grzeszny, ale pamiętaj, że Kościół i Bóg zawsze zaprasza Cię do dialogu.

SZCZEGÓŁY KSIĄŻKI:
Autor: ks. Arkadiusz Paśnik
Okładka: twarda
Ilość stron: 112
Data premiery: wrzesień 2020
Wydawnictwo: Edycja Świętego Pawła



0 komentarzy

Prześlij komentarz

Dziękuję za zostawienie komentarza na moim blogu.